از وقتی وارد شرکت میم دارو شدم به شدت معترض بودم که وقتی شما از پرچم داران میگرن در ایران هستید چرا این پرچم داری در اینترنت نمود نداره. تنها داشتن یک سایت مرتبط با محصول در فضای اینترنت و یا چندین خبر کار شده توسط خبرنگاران با عنوان “یک شرکت دانش بنیان” یا ” یک داروی جدید” و بدون ارجاع به شرکت راه درستی برای حضور در فضای مجازی نیست.
جلسات متعددی برگزار شد و افراد زیادی معرفی شدند و تلاش های زیادی داشتم تا شرکت را متقاعد کنم تا پروژه یک سایت محتوایی در حوزه میگرن راه اندازی شود.
اما نشد که نشد.
در نهایت در اواخر سال 98 به صورت خود جوش “دانشنامه میگرن” را در دامنه اصلی سایت میم دارو و در زیر مجموعه داروی میگرن کات ایجاد کردم و شروع به ورود محتوا کردم. طبیعتا اوایل کار با بازخورد خوبی از سمت مدیران شرکت مواجه نشدم اما ادامه دادم تا با نمایشی از نتایج کار نه تنها پروژه خودم را به سیستم بیشتر معرفی کنم بلکه بتوانم این پروژه را با اختصاص بودجه توسعه بدهم.
الان که در انتهای سال 99 هستیم من پروژه را یک پروژه موفق تلقی نمیکنم و کاستی های بسیار بسیار زیادی که بیشتر ناشی از کمبود زمان و نیروی انسانی است در این پروژه به صورت واضح وجود دارد، اما با این وجود این پروژه روزانه نزدیک به 1000 بازدید کننده یکتا با کلید واژه‌های مرتبط با میگرن به وب سایت میم دارو آورده و شبیه یک بیلبورد بزرگ در مسیر افراد مرتبط با بیماری میگرن قرار گرفته و داروی میگرن کات و شرکت میم دارو را به افراد معرفی میکند.
امیدوارم در سال آینده بتوانیم عدد بازدید را بسیار بسیار بالاتر از این میزان برده و قدرت بازاریابی محتوایی را بیش از پیش نمایش بدهم.
البته در این مسیر حمایت برخی اعضای هیات مدیره شرکت به خصوص مهندس خسروشاهلی و امین رمضانی در موفقیت این طرح و جلوگیری از توقف آن بسیار موثر بوده است.
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.